اهمیت بازی برای کودکان چیست و چه نقشی در رشد شخصیتی آنها خواهد داشت؟ برای دریافت پاسخ با ما همراه باشید تا به روشی ساده آن را شرح دهیم. عناصری از بازی هستند که تاثیر زیادی در رشد کودکان دارند. کنجکاوی، همکاری، خودانگیختگی، ابراز وجود، خویشتن داری و سایر مهارت هایی که کودکان می خواهند در بزرگسالی به دست آورند، در بازی خلاصه می شوند. بازی برای رشد جسمی و ذهنی ضروری است و به اندازه خوردن، خوابیدن اهمیت دارد. این بار به نکات زیر می پردازیم: «بازی چیست؟ رابطه بازی با رشد کودکان چیست و چه تأثیراتی دارد؟»
تعریف بازی و ویژگی های آن چیست؟
دانشمندان به طور متفق‌القول، بشر را موجودی خردمند می‌شناسند، گونه‌ای با دانش. اما نکته اینجاست که این اصطلاح گاهی به عنوان نوع بازی‌کننده نیز شناخته می‌شود. همانطور که در تاریخ بشریت دیده‌ایم، می توان گفت که هم کسب علم و هم بازی، ذات انسان است، نه فقط کودکان!
بازی چه تاثیری در رشد کودکان خواهد داشت؟
ترکیب دانش و بازی تاثیر مثبتی بر رشد جسمی و ذهنی دارد. این نوع بازی به عنوان تجربه انباشته می شود، اما چه نوع تاثیری دارد؟ در سه مورد آنها را معرفی خواهیم کرد.
بازی کودکان و رشد مغز و بدن
بازی تاثیر زیادی در رشد جسمی و ذهنی دارد. برخی از بازی های پر‌تحرک، که شامل فعالیت بدنی هستند مانند دویدن، می‌توانند قدرت بدنی شما را بهبود بخشند، چابکی بدنی شما را افزایش دهند و مهارت های تصمیم گیری شما را بهبود بخشند. علاوه بر این، با رعایت قوانین و لذت بردن از بازی، می توانید انتظار کسب مهارت های اجتماعی و بهبود مهارت های ارتباطی خود را نیز داشته باشید. این در حالی است که احتمالا یک بازی که به نظر فقط از بدن استفاده می کند، ممکن است بر دانش و مغز کودک را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
پرورش خلاقیت و انعطاف پذیری
بازی کودکان به ویژه با اسباب بازی‌های آموزشی، همچنین تاثیر مثبتی بر پرورش خلاقیت و انعطاف‌پذیری آنها دارد. کودکان گاهی اوقات ایده‌های شگفت‌انگیزی را مطرح می کنند که بزرگسالان هرگز به آنها فکر نمی کنند و این به این دلیل است که مغز آنها منعطف و سرشار از خلاقیت است. به منظور پرورش خلاقیت و انعطاف پذیری بیشتر، مهم است که به کودکان اجازه بدهیم آزادانه بازی کنند. اگر کودکان از ابتدا به تقلید از بزرگسالان وادار شوند یا کاملاً مقید به قوانین باشند، اصالت و انعطاف پذیری ایجاد نمی شود. اصالت، خلاقیت، انعطاف پذیری و غیره چیزهایی نیستند که بتوان با تلاش برای کسب آنها در بزرگسالی به دست آورد. کودکان با بازی به روش های مختلف، لمس اشیاء مختلف و تفکر به روش‌های مختلف از دوران کودکی می توانند این توانایی ها را حتی در بزرگسالی نشان دهند.
تقویت استقلال
کودک می تواند با بازی زیاد استقلال خود را تقویت کنند. کلمه دیگری که به بازی شبیه است، «سرگرمی» است. اما بازی و سرگرمی از نظر خودانگیختگی متفاوت هستند. بازی یک امر روزمره است و بر دانش ما می‌افزاید. از طرفی سرگرمی (مانند تماشای یوتیوب و …) غیر روزانه است و اغلب چیزی بر دانش ما اضافه نمی‌کند. با این حساب اگر بازی و سرگرمی را یکسان بدانید و فقط به کودک خود سرگرمی هایی مانند تلویزیون یا اسباب بازی های برقی بدهید، نمی توانید استقلال کودکان را تقویت کنید و آنها تبدیل به افرادی می شوند که فقط آنچه را که به آنها داده می شود می پذیرند. در حالی که گاهی اوقات سرگرمی مهم است، تأکید اساسی باید بر بازی باشد که به خودانگیختگی کودکان ارزش می دهد.
