مطالعات اخیر نشان می‌دهند که انسان به طور متوسط 80 سال عمر می‌کند. اما جالب این جا است که عموم مردم نزدیک به 72 سال از آن را در داخل ساختمان (خانه یا محل کار) سپری می‌کنند. در واقع غالبا اوقاتی که در خانه نیستیم، یا در حال یادگیری، آموزش، فعالیت‌های سرگرم کننده و یا در حال کار در داخل ساختمان‌ها هستیم. البته این آمار در حال افزایش است، به خصوص با وجود هرج و مرج جوامع و همچنین تغییرات اقلیمی و بیماری‌های همه‌گیر و غیره. مسلما با این اوصاف افراد بیشتری تمایل دارند تا در خانه بمانند و این موضوع معماران و مهندسین را با چالش جدی روبه‌رو می‌کند: ایجاد یک فضای سالم، راحت و مطمئن. به همین دلیل است که این روزها معماری داخلی ساختمان به شکل قابل توجهی متحول شده است.
برای ایجاد یک فضای سالم و راحت، استانداردها در حال تغییر هستند. پارامترهای متفاوتی نسبت به گذشته معین می‌شوند و در میان آنها کیفیت هوای داخل ساختمان، نور و ویژگی‌های بیوفیلیک از اهمیت بالایی برخوردار هستند. با چنین رویکردی، به طور حتم انتخاب مواد اولیه با وسواس بیشتری صورت می‌گیرد و معماران و طراحان داخلی می‌کوشند تا بهترین و معقولانه‌ترین گزینه‌ها را گلچین کنند. به همین علت است که طراحی داخلی چوبی و یا طراحی داخلی سازگار این روزها بارها و بارها به گوش می‌خورد. اکنون این سوال پیش می‌آید که چه موادی می‌توانند در معماری داخلی سازه‌ها به ما کمک کنند تا فضایی سالم‌تر و مطمئن‌تر ایجاد کنیم؟ برای پاسخ به این سوال، مقاله: انتخاب مواد مناسب در معماری داخلی را مطالعه فرمایید.
رابطه معماری داخلی و سلامتی
احتمالا تعجب می‌کنید اگر بگوییم که آلودگی هوا در داخل خانه، بیشتر از فضای بیرونی است. بله درست است، چرا‌که فضای باز به طور مستمر با جریان پی‌در‌پی هوایی همراه است و این موضوع کمک می‌کند تا نسبت به فضای بسته خانه‌ها، سالم‌تر توصیف شود. البته باید بدانید که آلاینده‌های داخلی در اندازه‌های گوناگون و همینطور با ترکیبات مختلفی دیده می‌شوند. گاهی میکروارگانیسم‌هایی هستند که همچون قارچ و کپک به فضاهای مرطوب و گرم علاقه نشان می‌دهند. گاهی هم به شکل آلاینده‌های مولکولی همچون آلرژن‌ها نمایان می‌شوند که به واسطه حشرات و جوندگان تولید می‌گردند. نمونه دیگر این آلاینده‌های نامرئی، CO2 یا ترکیبات آلی فرار دیگری است که ممکن است از مصالح ساختمانی معماری داخلی و یا شوینده‌ها به وجود آید.
به هر ترتیب، هر کدام از آنها قادر هستند به طور مستقیم یا غیر مستقیم، سلامتی ما تهدید کنند. به خصوص زمانی که وضعیت تهویه هوای خانه، شکل استاندارد و مناسبی ندارد. برای مثال کپک‌ها را در نظر بگیرید. آنها به راحتی می‌توانند علائم آلرژی را در ساکنین خانه نمایان کنند، البته به مقادیر قابل توجهی از آنها نیاز خواهد بود. همچنین قرار‌گیری در معرض گاز CO2 (آن‌هم به مقدار قابل توجه)، عملکرد ذهن را مختل خواهد کرد و بهره‌وری را کاهش می‌دهد. در دسته VOCs هم می‌توانید به فرمالدئید اشاره کنیم که باعث کاهش تمرکز، سردرد، حالت تهوع، سرگیجه و حتی گاهی هم ممکن است موجب افسردگی شود. به طور دقیق‌تر، گزارشات حاکی از آنند که هوای نامطلوب داخل خانه عامل 50 درصد از بیماری‌های تنفسی هستند. اینجا است که می‌توانیم به اهمیت معماری داخلی ساختمان‌ها پی ببریم و با جدیت بیشتری استانداردهای روز را دنبال کنیم.
حرف آخر
تا چندی پیش، معماری داخلی ساختمان تنها به کلمات ایمن و زیبا خلاصه می‌شد. اما امروزه سازه‌ها نه تنها باید در مقابل تهدیدات فضای بیرونی خانه از ساکنین محافظت کنند، بلکه لازم است تا نسبت به خطرات داخلی هم مقاوم باشند. به خصوص که در دنیای مدرن واژه سلامت فقط به شرایط جسمی سالم محدود نمی‌شود و رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی را در بر می‌گیرد. بدین ترتیب، پیشنهاد می‌کنیم بازنگری جدی به مواد مورد استفاده در طراحی خانه و ساختمان خود داشته باشید و توصیه‌های متخصصین امر را جدی بگیرید.
